Naar Plato zijn door ons waargenomen dingen slechts schaduwbeelden van het wezen der dingen. De idealisten betwijfelden ons vermogen tot zintuiglijke waarneming.
Moderne wetenschap laat geen ruimte tot twijfel: De werkelijkheid van een tijd/ruimte-continuum is in getallen en woorden te benaderen, maar voor ons niet waarneembaar.
Steeds indringender legt Jassoy zich en zijn toeschouwers de vraag voor: waar ligt de grens van de voor ons vatbare werkelijkheid.
Gemeenschappelijk overleg vergt een strikte thematische beperking. In een logisch debat kan elk willekeurig, mits nauwkeurig omlijnd thema dienen als cristallisatiepunt voor het zuiver denken en redeneren.
In het pictorale debat dat Jassoy in zijn werk met de beschouwer zoekt, gaat hij een vergelijkbare weg. Hij stelt als thematisch centrum een gemeenschappelijk symbool, zoals kruk/stoel/zetel/troon. De grens van het vatbare aftastend tracht hij dit eerst steeds nauwkeuriger te formuleren.
Binnen deze beperking tracht hij zoekend en vragend zijn indrukken van het wezen-lijke mee te delen. Het is aan de beschouwer dit verslag te intrepeteren, daarmee in te stemmen, het te weerleggen of af te wijzen.
Jan van Galen